Vergetelijk! Deel 1: de Mitsubishi Tredia

Sommige ‘gewone’ auto´s zijn onvergetelijk geworden. De Eend, de Kever en de Mini of de Fiat 500. Dagelijks zie je ze nog rond rijden en stuk voor stuk zijn het iconen uit de historie van de auto. Of de Twingo of de Ford Ka ooit aan het illustere rijtje worden toegevoegd, is nog maar de vraag. Naast de modellen die soms een nieuw tijdperk inluidden zijn er de bekende ‘Buter und Brot’ auto´s die een grote schare liefhebbers kennen. De Escorts en Kadetts doen het bijvoorbeeld nog steeds goed bij de liefhebbers.

Helaas verdwijnt een groot aantal auto´s uit vervlogen jaren in de donkere schaduw van de vergetelheid. Wie kan zich nog een Citroën LNA voor de geest halen? Of weet hoe een Renault 14 eruit zag? Om nog maar te zwijgen over exoten als de Zastava Yugo of de Mitsubishi Tredia. Toch rijden ze nog rond. Vooral in Afrika of Azië kom je op straat nog wel eens een zwaar gedeukte Datsun 1800 –zie slippende auto in filmpje tijdens van de aller slechtste chauffeur van Nederland-tegen. Jammer eigenlijk, want er zaten veel leuke auto´s tussen. Auto´s die met de jaren alleen nog maar meer gaan leuken! Voor Driek2 een mooie aanleiding om ze in beeld te brengen. Tenminste: als je er een in het wild tegen komt.

De aftrap wordt gedaan door deze prachtige Mitsubishi Tredia 1.4, geboorte datum 24 februari 1983. Ik kwam hem tegen in Hernen, Gelderland. De aanblik riep bij mij onmiddellijk vragen op. Wie heeft deze auto ooit nieuw gekocht? En hoe is het mogelijk dat deze Tredia er na 29 jaar nog zo fantastisch uitziet. En hoe onderhoud je zo´n apparaat? De Tredia werd destijds als model tussen de Lancer en Galant op de markt gebracht en is geleverd tussen 1982 en 1990. Naast de Tredia stond de alleraardigste ogende Cordia in de showroom. Hoeveel er in Nederland zijn geleverd is niet bekend. Volgens insiders is de naam Tredia een samentrekking van de woorden Three en Diamonds, als verwijzing naar de drie diamanten in het logo van Mitsubishi. Maar eh...waar komt Cordia dan vandaan?

De 343: ze heeft wel wat

Driek heeft mij gevraagd om eens een stukje te schrijven over mijn huidige auto; de Volvo 343 DL.

Ik was toendertijd op zoek naar een tweede auto, vanwege het werk van mijn wederhelft.

Een belastingvrije auto leek me wel ideaal, want belasting betalen doen Hollanders nu eenmaal niet graag.

Op een goede dag kwam ik een 343 tegen. Een 343, voor degene die m nog niet kennen, is de voorloper van de 340. Enog verschil in uiterlijk is de neus.

Vroeger, in mijn jongere jaren, heb ik wel eens een 340 voorbij zien komen, vaak bestuurd door een treuzelend oud omaatje. Ik vond ze toendertijd zo lelijk als de nacht.

Als ik er nu een zie vind ik ze nog steeds lelijk, maar zoals sommige dingen die er niet uit zien, hebben ze wel wat.

Hij was blauw met weinig kilometers en nog een automaatje ook. Lekker ontspannen cruisen, dacht ik dus.

Ik ben gaan kijken bij de handelaar en heb 'm gelijk gekocht. Interieur had weinig geleden, de lak zag er nog puik uit, op wat deukjes na van een fikse hagelbui en de auto liep best goed. Het zitcomfort is subliem. De stoelen zijn ontzettend zacht en aangenaam.

Het is een Variomatic. Dat is zoiets als een oude Puch bromfiets. Oude DAF-techniek. Als je heel hard gas geeft gebeurt er niet zo spectaculair veel, behalve dat er een kolk ontstaat in de benzinetank vanwege het verbruik. Iemand had me verteld dat een Variomatic veel verbruikt maar dacht, 'dat zal toch wel meevallen', aldus een over-enthausiaste aspirant-koper… Het verbruik is inderdaad behoorlijk. Mij was een verbruik van 1:7 beloofd. Nou, ik kan je vertellen dat dat redelijk positief is ingeschat. Na een kilometertje of 250 staat deze jongen alweer bij de pomp om er weer 40 litertjes in te gooien. Net als iedere oudere auto zit er hand-choke op en dat is toch even wennen. Voor mensen die nog nooit met een auto hebben gereden met een hand-choke blijkt deze nog wel lastig te zijn. Jemoet een beetje spelen on de auto lekker te laten lopen bij een koude start. Heb je teveel choke, dat staat deze onherroepelijk af.

Hoe rijdt een 343?

Binnendoorwegen zijn ideaal voor deze auto. De wegligging is, ondanks de bladveren achter, best goed te noemen optrekken, zoals gezegd, gaat moeizaam dus enig geduld of een grote portemonee(vanwege stijgend verbruik) is geacht.

Op de snelweg is de auto redelijk stil, ook bij hogere snelheden. Het meeste lawaai hoort bij de Variometic overbrenging. Of dit bij mij aan de riem ligt durf ik niet te zeggen. Als de Variomatic minder lawaai zou produceren zou dit werkelijk een stille auto genoemd mogen worden.

De mop van Variomatic is dat je er zowel vooruit als achteruit dezelfde snelheid mee zou kunnen bereiken. Let wel; zou kúnnen bereiken. Het lijkt me niet raadzaam om met 120 km/uur achteruit over de snelweg te kachelen.

Bij de fameuze achteruitrij-races zijn veel van deze 323’s helaas gehemeld. Er eentje te koop vinden is dus vrij moeilijk.

De motor die is gebruikt is dezelfde als in een Renault 4. Ieder jaar is er weer een kleine update uitgebracht, maar de basis is hetzelfde. Wel lastig is het om onderdelen te vinden die passen, vanwege de variaties.

Met mijn auto heb ik al veel kosten gehad. Dit is echter te wijten aan het lange stilstaan. De 79000 kiometertjes lijken weinig, maar als de auto een langere tijd stil staat kan de koelvloeistof naar beneden zakken door een poreuze rubber of een lekkende pakking. Vervolgens kan er corrosie ontstaan en vreet deze corrosie de binnenkant van je koelvloeistof-kanalen weg.

Bij mij kwam de garagist met een rekening van bijna 2000 euro uit. Let dus op bij een lage kilometerstand.

Ondanks dit ben ik nog steeds zeer bij met mijn auto. 

Auteur: Jelle van Neerven

Briljant saai

Het keuzepallet op de Nederlandse automarkt is goed gevuld. Je kunt uit tientallen merken en duizenden modellen kiezen. Leuk. Op de openbare weg wemelt het van de Opels, Volkswagens, Toyota´s en nog veel meer merken. Jammer genoeg is de Nederlandse autokoper voorzichtig met de aanschaf van zijn of haar vierwieler. Kijk alleen maar eens naar de kleuren. Zwart, grijs en blauw overheersen. Nu niet meteen allemaal naar de showroom rennen om een strontbruine Dacia Duster te bestellen. Want niet alleen de kleurkeuze is saai, ook veel gekozen modellen zijn saai. Rustig maar, de designafdelingen van de autofabrikanten doen hun uiterste best om van een Opel Zafira iets sportiefs, van de Porsche 911´s iets functioneels en van de Daihatsu Move een auto te maken. Toch lukt het niet altijd om harten sneller te laten kloppen. Althans niet met het mijne. De vraag is: wat is nu de Top 5 saaiste auto´s van Nederland. Je bent vrij in de keuze, het model mag allang niet meer te koop zijn en je mag meerdere auto´s van één merk kiezen. Driek geeft alvast een voorzetje:

1.       Staalgrijze Volkswagen Touran met standaard velgdoppen

2.       Zilvergrijze Toyota Liftback uit 1999

3.       Donkergroene Renault Kangoo, 1^e model

4.       De D-Kadett van Opel in alle kleuren

5.       Bordeauxrode Daewoo Nexia Sedan

Inderdaad. De Demio staat er niet bij. Want auto´s waar je om kunt lachen zijn in ieder geval niet saai.

Welterusten



Onsaai



Aura

“Heb jij soms een hekel aan kleine auto’s?”, vroeg iemand mij laatst.

“Eh, neu, hoezo?”

“Nou ja, je zeikt elke keer die Demio´s en Wagon R+++ zo af. Zijn toch best praktische karretjes?”

“Zeker, zeker, maar dat aura, hè? Daar worstel ik mee.”

“Oh, ik wist niet dat die auto´s een aura hadden?”

“Precies.”