Net de week er voor had ik mijn buurman een nieuwe Thema verkocht. Hij was trots als een aap, want nu had hij de dikste auto in de straat. "Hier", zei mijn baas na een drukke week in de showroom. "Neem jij deze maar een weekend mee." Hij overhandigde mij de sleutels. Gekleed in een colarode huid met een lichtgrijs interieur keek zij mij vervaarlijk aan. Ik opende de motorkap om er zeker van dat er toch echt een Ferrari V8 in het vooronder van de 8.32 lag. Ik stapte in en zette de bestuurdersstoel en het stuur in de juiste positie. De CD 'Amused to Death' van Roger Waters gleed zoevend in de sleuf van de speler. Dak open en het feest kon beginnen. Starten. Een lichte grom, geen trilling, niks. Heel behoedzaam stuurde ik haar richting de ring Amsterdam. File. Ik sloot keurig aan. Na enkele kilometers had ik al diverse duimen te pakken. Blondines die ik niet eerder in de file had gezien, schoven de zonnebril omhoog en knipoogden. Grijns.
Het spoorviaduct. De motor was inmiddels op temperatuur dus gas geven mocht. Het pedaal liet zich minder makkelijk bedienen dan dat van de Delta 2.0, waar ik dagelijks in reed. Het resultaat was heftiger dan ik verwachtte. Een enorme brul verliet de uitlaat. De auto's achter mij vlogen spontaan op de handrem. Raampjes gingen open en hoofden draaiden in mijn richting. Brede grijns. De weg vrij en voorzichtig accelereerde ik naar 100. Netjes rijden, dacht ik nog. De beleving viel wat tegen. Tot ik spontaan de afrit naar huis voorbij reed. Even het gas intrappen.
Eenmaal thuis stond de buurman onmiddellijker naast de 8.32 dan ik dacht. "Wat een lelijke kleur!", riep hij uit. Mee rij....hij zat al naast mij op de bijrijdersstoel. Op weg naar de verlaten A9. 100. 120. Gas erop en hopla 200. Buurman's gezicht verbleekte tot eenzelfde kleur als de bekleding. 235. Tijd om af te remmen, terug te schakelen en VEEL tussengas te geven. Een ware symfonie! Terug bij de voordeur. "Is het nu echt zo dat de hoofdsteunen achter pas omhoog gaan?" Hij neemt plaats in een achterzetel en ik besluit hem te trakteren op een rondje door de buurt met deze koninklijke sportlimousine. Harrie, voor altijd: BEDANKT!.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten