Een zonnige zaterdagmorgen, ooit in 1970. Met onze stoutste schoenen stond we op de pedalen van onze fietsen. Ik had een doortrapfiets. Een soort DAF op twee wielen, want je kon er even hard mee vooruit als achteruit. Maar dan zonder remmen. En dan toch helemaal naar de andere kant van de stad fietsen. Want daar zaten ze: de Volkswagen-, de Opel-, de Renault- en de DAFdealer. Uitgeput stapten mijn vrienden Luc en Marco en ik de showroom binnen. Waarbij we ons direct herstelden en ons voordeden als Grote Mannen die een autofolder kwamen halen. En soms lukte dat. Bij Renault niet. Daar was een verkoper, die we niet konden uitschelden, omdat we het woord lul nog niet kenden. "Stommerik", zeiden we dan, eenmaal buiten. Bij DAF waren ze uitermate vriendelijk en kregen we alle drie een stapeltje 33, 44 en 55 mee.
Opgetogen naar de Volkswagendealer. Ook daar scoorden we en mochten we met een mooie brochure van de VW 411 naar huis. En Opel dan? Tot op de dag van vandaag weet ik niet waarom we die oversloegen.
En daar stond je dan met je pak folders en een fiets `met zonder` snelbinder. Onder de arm geklemd houden was de enige optie. Dan is rijden zonder remmen en met een half stuur een geweldige uitdaging. Misschien een idee voor de mannen van Top Gear om dat eens over te doen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten